مهندس پدرام تقي پور شاهكوهي نو انديش هموطن ، كاشف ، ارتباط ارگانیک بین دوربین الکترونیک وارسال سیگنالهای آن به مغز و طراح بزرگ وسيله بينائي نابينايان در ايميل هاي متعدد به رياست جمهوري مينويسد : با سلام و آرزوی توفیق من پدرام شاهکوهی توانسته ام یک وسیله اکسترنال طراحی کنم که نابینایان مطلق با آن درمان شوند. بدون شک این کشف سودای جهانیان است و من این کشف را بعنوان پیام نو دوستی ایرانیان برای نابینایان کل دنیا خواهم ساخت. ولی سوال من این است اگر پشت یک فکر خلاق یک حمایت و پشتوانه قوی نباشد فکر و طرح اجرا خواهد شد؟ معمولاً در حمایت از کشفیات بزرگ دولتها حمایت میکنند. بدون شک بینا کردن نابنایان مطلق کشف کوچکی نیست و پشتوانه می خواهد.من از دولت کمک میخواهم.
در همين رابطه و بجهت بزرگداشت هموطني بزرگ و قابل تكريم و تجليل ، ايميلي خدمتشان ارسال گرديد و درخواست شد تا اطلاعات بيشتري بمنظور انعكاس در سايت در اختيار قراردهند ، باشد كه ضمن معرفي اين هموطن نوع دوست ، كشف و اختراعشان مورد توجه رياست محترم جمهوري ، وزير محترم بهداشت و درمان ، وزير محترم تعاون ، وزير محترم رفاه و امور اجتماعي و مورد توجه جامعه علمي ايران و كاربران فرهيخته و علم دوست ايران قرار گيرد و ان شا الله منتهي به حمايت و توليد انبوه شود .
مديريت سايت از كليه كاربران درخواست ميكند با درج نظرات خود مربوط به اين خبر و اقدام مهندس پدرام شاهكوهي در فرم ( مهمان بعد از پاك كردن كلمه مهمان و درج نام خود ) ، موضوع را مورد توجه قرار داده و بضرورت نيز آن را براي دوستان و آشنايان و همچنين رسانه هاي گروهي ، راديو فرهنگ ، راديو جوان ، مطبوعات و بويژه به دفتر رياست جمهوري و وزراي ياد شده ارسال فرمايند .
و حالا مطالب و پاسخ شاهكوهي را در ذيل به اتفاق ميخوانيم و اقدام شايسته و بايسته ميكنيم .
با سلام و آرزوی توفیق برای هموطن عزیز جناب آقای استاد محسن طبیب زاده . من در راستای چیزی که یافتم ، باید در حدی توضیح دهم که زود تر از خود ما نمونه برداری نکنند. البته توضیحات بیشتر را برای شما و محرمانه میدهم. اگر مقاله ای در این را بطه بخواهم بیان کنم چنین است:
بنام خدا
سالها در ارتباط با نابینایان به این موضوع می اندیشیدم که اساساً نابینایان محیط خود را چگونه تصویر میکنند و مکرراً سوالی را از خود میپرسیدم که چرا برای نابینایان تنها همتی که شده است فقط یک عصاست؟ البته از اهمیت همان عصا غافل نبوده ام ولی در آستانه هزاره سوم بسر میبردیم و رشد علم در زمینه های مختلفی که به مراتب اهمیت کمتری از این مهم داشتند آن هم با سرعت برق، در من عمیقاً احساس همدردی و کم لطفیه جهانی نسبت به نابینایان بوجود آورد. ساعتها با یک پارچه سیاه چشمان خود را میبستم و به احساس یک نابینا نزدیکتر میشدم و هر چه بیشتر این احساس را درک میکردم گامی رو به موفقیت برمیداشتم. کم کم توانستم به راز تعادل در بینایی و انعکاس معکوس شبکیه واین که اساساً ادراک بینایی چگونه فرایندیست را کاملاً درک کنم.
حال دیگر وارد هزاره سوم شده بودیم .من به اهمیت این موضوع پی بردم که بینایی در یک محیط مجازی درک میشود و درک واقعی و درسته این مطلب کلید موفقیت بود. سالهاست پیدا کردن یک رابطه ارگانیک بین یک دوربین الکترونیک با مغز اهمیت واقعی دارد.چون در شبکیه چشم میلیونها سیگنال به مغز ارسال میشود. ولی ظرفیتهای بدن انسان خلاصه در این نمیشود. برای مثال انسان با یک سوم حجم کنونیه ریه ای که دارد هم میتواند زندگی کند ..آیا انسانها از تمامیه ظرفیتهای خدادادی استفاده میکنند؟ خدا را شکر گذارم که پس از سالها تحقیق توانستم یک ارتباط ارگانیک بین دوربین الکترونیک وارسال سیگنالهای آن به مغز را پیدا کنم. و قصد دارم اولین این وسیله را که آزمایشات مقدماتی آن را با موفقیت انجام دادم به نام کشور عزیزمان ایران ثبت کنم.
تذكر :
1 – حسب توصيه و درخواست مشاراليه مطالب محرمانه عنوان شده ايشان در باب دانش مذكور درج نگرديد .
2- مقرر شده است كه حاصل سوابق مهندس پدرام تقي پور شاهكوهي در ارتباط با انجمنهای پزشکی و بهزیستی به صورت مکتوب و فایلی برايمان ارسال گردد تا در اين صفحه درج شود